Het is 2 weken geleden. Trotse Oma en Opa  worden uitgenodigd op de 1ste verjaardag van onze kleindochter. Het cadeau hebben we al gekocht. We kijken uit naar 5 september.

Totdat onze zoon een paar dagen geleden vraagt of wij onze 2  statafels en 8 klapstoeltjes willen meenemen. De alarmbellen rinkelen bij ons. Komen er zoveel familieleden en vrienden? Moeten we dat gewoon vragen of is dat onbeleefd? We zien het al voor ons, door elkaar lopende familieleden en vrienden. Slechts één toilet. Iedereen die een handje wil helpen. Geen anderhalve meter afstand, kortom gezelligheid ten top en gevaarlijk! Ze hebben een hoektuin en willen een tent opzetten bij slecht weer. Een dichte tent?

Het is dinsdag 18 augustus, premier Rutte en minister De Jonge houden een persconferentie.

Rutte: de meeste besmettingen vinden plaats in de huiselijke sfeer! Verjaardagen thuis mogen nog maar met maximaal 6 gasten worden gevierd.

Geldt dat ook voor buiten? Zijn wij gast of familie? Wij behoren qua leeftijd tot de kwetsbare groep. Dus als wij het krijgen, worden we veel zwaarder getroffen dan jongere mensen.

Wat nu? Wij kijken elkaar zonder één woord te zeggen aan, met tranen in de ogen , een brok in de keel.  We besluiten niet te gaan naar de 1ste verjaardag van onze prachtige kleindochter.

Een duivels dilemma!