Sinds mijn man niet meer werkt doet hij de boodschappen en kookt elke dag. Hij maakt lekkere pannen soep, voor hem met vlees en vegetarische voor mij. Inmiddels doet hij dat zittend op een zadelkruk.

Helaas heeft hij een versleten rug, waar hij regelmatig veel last van heeft. Lang staan is dan een probleem. En lopen gaat dan ook moeilijk. Koken, maar ook boodschappen doen, lukt dan soms niet. Natuurlijk doe ik dan de boodschappen. Alleen kom ik haast nooit in de supermarkt, kan niets vinden en heb geen geduld om te zoeken. Dus veel vragen maar. En dan nog koken onder toeziend oog van mijn man. ? Hij geeft mij dan aanwijzingen alsof ik nog nooit gekookt heb. Hier worden we allebei niet blij van. De keuken is dan al snel te klein… 

Maar ik heb een oplossing gevonden, een zadelkruk op wielen.

Hij vond het natuurlijk onzin, maar heeft het toch geprobeerd en het lukte! Hiermee kan hij weer goed uit de voeten. Zittend achter zijn fornuis maakt hij weer heerlijke soepjes en ons dagelijkse diner klaar. Daar wordt hij vrolijk van en ik nog veel meer.

Koken is niet mijn hobby. Mijn taak is het opruimen van de troep die hij maakt. Ik snap niet dat je kan koken met een aanrecht vol. Regelmatig kom ik even kijken en zet alvast spullen in de afwasmachine. Dan hoor ik “de opruim Piet is weer bezig geweest, dat heb ik nog nodig hoor!”

 De zadelkruk is voor ons echt een uitkomst. Misschien ook voor anderen een idee?