Eigenlijk wás het mijn passie ‘t Schinkelsboekje’ maken, het clubblad van de golfclub.

Hoe het begon: Al jaren tenniste ik bij TSN toen een van mijn tennisgenoten een keer vertelde dat ze was gaan golfen. Dat leek me ook wel wat en ging eens met haar mee om wat ballen van de driving range af te slaan. Ik vond het meteen leuk en meldde me aan voor een cursus van 10 lessen. Het beviel goed en ik werd lid. Echter, het bleef niet bij golfen. Mij werd vrij snel gevraagd om lid van de redactie van het clubblad te worden. Dat heb ik vanaf 2000 gedaan, waarvan de laatste 11 jaar als voorzitter.

Ik was er bijna dagelijks mee bezig. Kopij verzamelen van bestuurs- en commissieleden en die redigeren. Zelf had ik een rubriek: ‘In de buggy met…’. Interviews van leden die iets moois, leuks of bijzonders te melden hadden en waarmee ik dan (soms echt) in de buggy hun verhaal aanhoorde. Ook schreef ik vaak een stukje over een willekeurig onderwerp waar men interesse in had. Met de drukker ging ik overleggen hoe de layout er moest gaan uitzien en na de proefdruk was dat ook weer nodig. De redactie bestond bij de eerste uitgave van het boekje (1997) uit zes leden. Daarna was het wisselend en uiteindelijk bleef ik de laatste jaren met één lid over. Er was altijd wel iets te schrijven, want er waren nogal eens veranderingen en gebeurtenissen in bestuur, commissies en het bedrijf. Maar de leden vonden het spelen op de prachtig aangelegde golfbaan fantastisch en dat is nóg zo!

Helaas werd de kostenpost op de begroting te hoog, adverteerders bleven weg en het digitale tijdperk was ook bij ons doorgedrongen. Het was niet tegen te houden.

In december 2012 ging het laatste Schinkelsboekje de deur uit…

Nu schrijf ik met veel plezier voor Fief en hoop jullie te plezieren met mijn artikelen…