Ouderdom komt met gebreken en dat merk je als je zelf ouder wordt. Ik noem het mijn ‘ouwetaartenkwaaltjes’  waarvan ik niet verschoond ben gebleven.

Aan sommige kwaaltjes is wel iets te doen. Aan andere helemaal niet en is het beter voor je om dat maar te accepteren. De gebreken krijg je zomaar: broze botten, vergeetachtig, stijfheid enz. Wat ook een lastig kwaaltje is en waarop altijd de uitroep: “Oh, neemmenie kwalijk hoor!” volgt, zijn de ‘per ongeluk-windjes’.

Het heeft bijna geen medisch relevante oorzaak, wat goed nieuws is, maar niet leuk. Tja, en dan te weten dat ieder mens 15 tot 20 winden per dag laat. Gelukkig niet altijd hoorbaar!

Behalve dat ik deze klacht heb, als ik bijvoorbeeldiets zwaars til of zo, hebben mijn vriendinnen het ook. Op de golfbaan maak ik het wel mee dat er bij het afslaan van de golfbal ik plots een bekend geluidje hoor en meteen de kreet erachteraan: “Sorry…ieieie!”

Het is wel zo, las ik, dat wanneer je meer dan 25 winden per etmaal laat, men het over de kwaal flatulentie, ‘winderigheid’ heeft.  En hoe ouder je wordt hoe meer winden er worden gelaten.

Nou, dat belooft wat als diverse studies hebben aangetoond dat de maximale haalbare leeftijd ongeveer 120 jaar is! De Franse Jeanne-Louise Calment werd echter 122 jaar en 5 maanden. Een grappig detail is dat zij in 1965 (90 jaar) een lijfrente afsloot met notaris Raffray (48 jaar) die haar appartement zou erven. Dan kreeg zij tot haar overlijden een maandelijkse toelage van 2500 francs. Raffray stierf echter eerder dan Jeanne-Louise. Nu moest zijn weduwe de betalingen aan Jeanne-Louise tot haar overlijden in 1995 voortzetten. Dat heeft dus een klein fortuin gekost.

Voorlopig laat ik de kwaaltjes voor wat ze zijn en hoop ik geen 122 te worden!