Mijn beide dochters, Marjolein en Michelle hebben vanaf hun jeugd een hobby en dat is gelukkig een sportieve hobby, namelijk handballen.

De oudste ging handballen nadat een klasgenootje die handbalde, vroeg of ze een keertje meeging. Ze vond het erg leuk en dat is zo gebleven. Ze is uiteindelijk trainer/coach bij verschillende clubs geweest. Bij haar eigen club D.W.S. is zij ook training blijven geven en ze is lid van de Technische Commissie en trainer/coach van heren 1. Haar zus ging ook handballen en is ook al jaren in dezelfde club actief.

Wat trekt hen zo aan dat ze daar nog steeds veel mee bezig zijn? Ze vinden het een leuke en gezonde sport met verschillende eigenschappen waar kinderen hun hele leven lang voordeel van kunnen hebben. Conditie en reactievermogen worden gestimuleerd en, door in teamverband te spelen, leren ze wat samenwerken is, dus socialer.

Toen mijn dochters nog thuis woonden, was het ook allemaal handbal wat de klok sloeg en zeker toen ze allebei een vriend kregen. Natuurlijk een handballer! Zelf had ik het er toen ook druk mee. Na mijn werk moest ik snel boodschappen doen en op tijd thuis zijn want de dames moesten naar de club…. trainen of training geven. Hup, honden en trainingstassen in de auto en op naar het veld.

Het grappige is dat hun kinderen uiteraard ook gingen handballen en zijzelf het daar ook weer druk mee kregen. Marjolein is inmiddels grootmoeder maar de kinderen van Michelle zijn nog niet zo ver. Wel zijn haar twee zonen handbaltalenten en spelen samen in Heren 1. De jongste speelt zelfs in Jong Oranje. En wie is de trainer/coach van dit team ? Mijn oudste dochter Marjolein!

Zo is het cirkeltje aardig rond nietwaar? Natuurlijk ga ik regelmatig naar de wedstrijden kijken en geniet dan van de bijzondere prestaties van mijn kleinzonen.