“Levend verlies” het is misschien op het eerste oog niet zo’n fijn onderwerp, maar het is iets waar we eigenlijk allemaal mee te maken hebben of krijgen. Terugkerende gevoelens van verdriet of rouw bij ziekte van je naaste, maar ook wanneer het jezelf treft.

Wanneer ik voor mijzelf spreek zat ik nog vaak in de overtuiging dat rouw van toepassing is wanneer je iemand verliest. Maar feitelijk kun je ook rouwen om iemand die verandert ( door ziekte bijvoorbeeld) en nog wel fysiek in je nabijheid is ( Levend Verlies), of verlies van werk, of je gezondheid.

Vrijdag 18 november jl heb ik de Masterclass “Levend Verlies” gevolgd georganiseerd door Esther van Apeldoorn van Feelz. Zij had “Op Hodenpijl” in Schipluiden als locatie uitgekozen, wat een fijne plek is dat zeg! Esther had voor deze dag Manu Keirse als spreker uitgenodigd. Ik heb bijna ademloos naar het verhaal van deze man geluisterd. Wat mij zeker is bijgebleven, is dat je verlies moet overleven en niet zo zeer verwerken.

En dat je rouw niet langer indeelt in ‘fasen’, maar in taken’’. De toelichting van Manu Keirse was, in een fase zit je, en daar kun je niks aan doen, er is een begin en einde (hoop je) en dan ga je naar de volgende fase. Wanneer je spreekt over ‘taken’ dan kun je arbeid verrichten en er wat aan doen.

Hij onderscheidt 4 taken:

1. Het verlies onder ogen zien
2. het ervaren van de pijn van het verlies
3. aanpassen aan de wereld
4. opnieuw leren genieten van het leven

 Het was een prachtige dag, met ook nog een paar zeer fijne workshops, wellicht een voor een volgende keer om wat over te schrijven.

 Wens jullie allen alvast een hele mooie, liefdevolle decembermaand!!