Het is eind april, 6 uur in de ochtend. De caravan wordt langzaam lichter. De duiven koeren er lustig op los. Op de achtergrond is de zee hoorbaar, een rustig meertje. De zon stijgt vanuit het water omhoog en kleurt de zee rood. Een bijna verblindende schittering.

Ja, hier stijgt de zon vanuit zee en niet vanuit land. De dag is nu al te prijzen, ruim voordat het avond is. Ik ga mijn bed uit en zet koffie.

Een eekhoorn loopt langs de schors van de olijfboom naar beneden en drinkt met zijn kop naar beneden uit een door ons neergezet bakje water. Een koekoek probeert het geluid van de koerende duiven te overschreeuwen. Evenals een merel die prachtig zingend boven het gekoer uitkomt. De koekoek is op zoek naar nesten van andere vogels om daar de eieren in te leggen. Een luie en opportunistische vogel, maar ook wel weer slim.

Ik download de krant en stort me op het niet altijd even vrolijke nieuws. Maar je moet toch op de hoogte blijven. Ruim 2000 kilometer ten oosten woedt een oorlog. Mensen op de vlucht, huis en haard achterlatend.

En wij, wij genieten van het prachtige land en de zee. 

Spanje is een heerlijk land. Tot later!