Ooit gingen we verhuizen naar Rotterdam Zuid. Naar een prachtig appartement in een groot gebouw aan de Nieuwe Maas.

Het waren twee etages. De woonetage was op de eerste etage en de slaapetage op de begane grond. Omdat het op een hoek was, stonden de etages haaks op elkaar. Op de etage van de woonkamer was een serre. Geweldig uitzicht over de rivier. Je begrijpt wel, waar wij altijd zaten.

Op een gegeven moment werd ik ongelukkig. Omdat die etages haaks op elkaar stonden had ik geen grip meer op mijn omgeving.
Als ik boven of beneden was kon ik gevoelsmatig in mijn hoofd niet meer traceren wie waar was. Beneden was ook een buitendeur, met een halletje en een wenteltrap naar boven. Dus als je ’s nachts naar het toilet wilde moest je met je slaapdronken hoofd die wenteltrap op. En de ramen in dat halletje kon je nooit openzetten. Als je dat deed waren er genoeg lolbroeken die allerlei rotzooi naar binnen gooiden.

Jerry heeft in zijn werk altijd veel met scheepvaart te maken gehad. Dus die was niet van plan om die plek zomaar op te geven.

Tot ik voor onze buurvrouw op zoek ging naar een andere woning (Onze buurvrouw kreeg financiële problemen. Ik zei: – waarom ga je dan niet ergens anders, goedkoper wonen? Ik zal wel voor je zoeken)

Jerry vroeg: – Heb je nog wat voor de buurvrouw gevonden?
Ik was slim en zei: nou nee, niet echt, iets in Maassluis- West.
Jerry ging op de kaart zoeken en zei: Dat is aan de Waterweg!!

Dus…. wij gingen wij ook verhuizen.

Achteraf was het slimmer geweest als we iets langer nagedacht hadden toen we naar Rotterdam zuid verhuisden. Maar nu wonen we heerlijk gelijkvloers aan de Waterweg.