Je hoort weleens dat iemand een echt “mensenmens” is. Maar wat maakt iemand een mensenmens?

Eigenlijk heb ik er een hekel aan om mensen een stempel te geven over hun persoonlijkheid. Je bent goed zoals je bent. En ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Toch noem ik mijzelf een mensenmens, met de eigenschappen die daarbij horen kom ik ver: maak makkelijk contact met mensen, kan goed luisteren, ben trouw aan vriendschappen en een tikkie emotioneel.

Dit alles maakt mijn vrijwilligerswerk makkelijk om te doen. Door mijn vlotte babbel word ik bij een evenement of interview altijd naar voren geschoven. Mijn man is iemand die altijd “eerst de kat uit de boom kijkt”.En mijn kinderen zeggen vaak tegen mij:

Ma, jij praat nog tegen een lantaarnpaal!

Een mensenmens wordt ook wel extravert genoemd. Ik denk dat het meespeelt uit welk nest je komt. Mijn moeder was ook een mensenmens en mijn zus hielp lange tijd in een hospice en in de uitvaart branche. Maar toch kan ik ook erg genieten van rust en stilte. Alleen zijn vind ik zalig. Want zelfs een mensenmens kan niet 24/7 aanstaan.

Er zijn ook introverte mensen. Die zijn zeker sociaal, maar zijn toch wat meer in zichzelf gekeerd. Ze hebben iets langer nodig om zichzelf weer op te laden. Zoals ik al zei:

Je bent goed zoals je bent.

Maar denk je weleens: Ik zou wat meer met anderen in contact willen komen? Begin dan met iets kleins: glimlach naar een voorbijganger of zeg gedag, je krijgt vast een groet terug. Biedt hulp aan als iemand in een scootmobiel moeite heeft met boodschappen inpakken. Stap eens moedig een wijkcentrum in, voor een kop koffie. Wie weet vind je het zo leuk en wordt je daar vrijwilliger. Maar je moet ’t zelf doen!  En na de 1e stap gaan stap 2 en 3 veel makkelijker. Zo ben ik ook begonnen en zie de foto. Hier sta ik voor een groep.

Ik wens je veel succes!