Mijn nieuwe hobby. Ik ben heel erg op zoek geweest naar iets waarvan ik denk dat ik het zou kunnen. Waarmee ik aan tafel kan zitten en niet zoveel “zooi” en “kledder” van zal hebben.

String art. Ik had er nog nooit van gehoord. Mijn kleindochter zei: – Oh, dat doe ik ook met de kindertjes op school!…

Inmiddels heb ik een proef dingetje gemaakt op een oud stukje gebruikt hout. Jerry had nog hout over en dat heb ik in stukjes gezaagd en zo kan ik nog een poosje oefenen. En nu heb ik er eentje gemaakt vanaf het begin tot een echt kunstwerkje. Ik vind het erg leuk om te doen. Het heeft zoveel verschillende lagen.

• Eerst maak je een plan. En daarbij vooral je grenzen in de gaten houden van wat je kan. En dat is in mijn geval weinig want ik heb het nog nooit gedaan.
• De plaat hout verf je in een mooie kleur die past bij het figuur wat je in gedachten hebt.
• Het patroon teken je op het hout.
• Dan komt het timmeren van de spijkertjes. Allemaal op dezelfde afstand en allemaal even hoog! Met enige regelmaat sloeg ik ook op mijn vingers.
• Het spannen van de draden is een kunst op zich. Als je niet op let vliegen die alle kanten op. Je kan ze nergens aan hechten want het is allemaal hout. Je plakt ze daarom vast met secondelijm. Al mijn vingers, schaartje en mijn draadjes zitten onder de lijm. Je hebt maar een heel klein druppeltje nodig. Daar moet ik nog een oplossing voor vinden. Gelukkig geef ik niet snel op.

Ik ben blij dat ik dit gevonden heb. Ik kan het gewoon rustig op tafel laten liggen en weer verder gaan als ik daar zin in heb.