Toen ik deze term voor het eerst hoorde had ik er nog niet direct een concreet beeld bij, behalve het beeld van dit mooie dier, dat ik pas nog gezien heb in Blijdorp met mijn zoon én heb ineens een liedje in mijn hoofd. Het bekende nummer uit 1961 ‘kangoeroe eiland’ van het Cocktail Trio.

De kangoeroe; wat een bijzondere dieren zijn dit toch met zoveel kracht in de poten én (letterlijke) veerkracht. Daarnaast hebben ze sterke familiebanden. Het is een universeel symbool voor gezinszorg en ouderlijke liefde. Deze kenmerken passen (vast niet toevallig) goed bij de mensen die ik in mijn werk mag ontmoeten, de mensen die intensief zorgen voor een naaste die ziek is.                                

1 op de 4 mensen is mantelzorger. En dat betekent dat je intensief zorgt voor een naaste. Dit hoeft geen familie te zijn, je kunt ook zorgen voor je buurman,  een goede vriend of kennis die door ziekte meer zorg en ondersteuning nodig heeft dan een ander. Ook dán vervul je de rol als mantelzorger. Soms vraagt een situatie om een manier te bedenken om je naaste dichtbij je te laten wonen of dat jij dichterbij iemand wil wonen om makkelijker de zorg te kunnen verlenen die nodig is.

En daar komt dan ineens de term ’kangoeroe-wonen’ en ‘mantelzorgwoningen’ om de hoek kijken.

Twee vormen van wonen die we misschien in de toekomst meer gaan zien, omdat het aantal mantelzorgers naar alle waarschijnlijkheid alleen maar zal groeien. Ook kan je in bepaalde situaties als mantelzorger in aanmerking komen voor urgentie van een woning.

Een fijne, veilige woonplek zoeken we als mens denk ik allemaal en als je zelf zorg nodig hebt, kunnen bepaalde vormen van wonen hieraan bijdragen, zoals het ‘kangoeroe wonen’ dus!