Ik ziek? Een aantal jaren geleden zag de wereld er ineens heel anders uit. Als een doedelzak. Ik was nog nooit ziek geweest. Dus ik herkende ook niet dat ik ziek was. Laat ik toch maar eens koorts opnemen. BINGO: ’s morgens om 08.00 uur 39.5.

Dat is ook nog opgelopen tot ruim boven de 41 graden. Zo ben ik in het ziekenhuis beland met de diagnose, pneumokokken. Daar heb ik 10 dagen gelegen.

Maar ook in een ziekenhuis is er een tijd van komen en een tijd van gaan. Dus zei ik: ik zou ook wel eens onder de douche willen, maar ik durf niet alleen. Daar werd ik bij geholpen.

Ik vroeg aan Jerry of hij een keer gemakkelijke kleding mee kon brengen. Dan kon ik ook eens iets anders aantrekken dan een nachthemd. Op de gang zag ik een rollator staan. Daar heb ik mijn eerste stapjes achter gezet. Klaar op het randje van het bed heb ik mijn laatste shot antibioticum gekregen.  Daar moest ik het verder mee doen.

Thuis begon ik om in ieder geval met het eten uit bed te zijn. Jerry had al een aantal kant en klare maaltijden aangeschaft, dus dat zou goed komen. Als Jerry boodschappen ging doen, ging ik clandestien afwassen.

Het ging steeds beter. Ik wilde wel eens naar buiten. Wat is het dichtstbijzijnde bankje? Bij de bushalte! Dus ging ik met Jerry naar de bushalte. Jerry liep dan verder met het hondje. En op de terugweg pikte hij mij weer op.

Het volgende bankje stond bij Albert Heijn binnen. Dat was leuk. Daar zag ik veel mensen die ik kende. En kwam ik weer een stukje verder. 

Zo heb ik mijn best gedaan om weer de “oude” Marijke te worden.