Deze winter gaat mijn wekkertje niet meer dagelijks om 06.30 uur af. De tijd is voorbij in het donker van huis te moeten vertrekken om ’s avonds wéér in het donker thuis te komen.

Niet dat ik een hekel heb aan het donker. Een gezellig avondje of etentje bij kaarslicht kan ik echt waarderen. Zo ziet een woonkamer er bij kaarslicht veel gezelliger uit dan wanneer deze verlicht wordt door een witte TL-buis (noem je dat eigenlijk nog zo?).

Eens -toen je nog schaamteloos mocht vliegen- hebben manlief en ik een lang weekend naar Stockholm geboekt. Dit deden we vooral vanwege de lage prijs: een paar tientjes. Enige minpuntje was de periode: half december, maar ach.. Eenmaal aangekomen begrepen we het beter en moesten we ons behoorlijk haasten om nog wat te zien. Het was alleen tussen 10 en 15 uur licht, daarna werd het weer donker. Echt veel gezien hebben we dan ook niet.

Na de lange en donkere winter kan ik echt weer kan verlangen naar de lente. Langere dagen met meer daglicht maken mensen blijer en positiever. Onze biologische klok is bij het verzetten van de klok twee maal per jaar altijd even van slag, maar al snel passen we ons aan en draaien we weer energiek op het nieuwe ritme. We hebben daglicht nodig voor de aanmaak van vitamines. Die dan goed zijn voor tanden, botten en spieren. En, hoe gek het ook klinkt, zonder daglicht hebben we meer moeite om ’s nachts lekker te slapen.

Het is goed elke dag minstens 2 uur daglicht te ‘vangen’. Dat kan ook binnenshuis als er maar genoeg daglicht binnenkomt. Schijnt de zon, ga er dan ook lekker op uit.

Hoe meer licht, hoe beter!