Een traditie is een gebruik of gewoonte die van generatie op generatie wordt doorgegeven en op die manier tot het cultureel erfgoed zijn gaan behoren. Dat vind ik dus ook met  het traditionele Sinterklaasfeest.

Sinds Jan Schenkman in 1850 het prentenboek uitgaf met het Sinterklaasverhaal waarin ook het lied  ‘Zie ginds komt de stoomboot’ stond, is dat al die jaren erna zo gevierd. Wij, en onze kinderen later, vonden het wat leuk om met de neus tegen de etalageruit gedrukt naar al dat speelgoed en lekkernijen te kijken. De sfeer was op straat al gezet. Uiteraard zijn er dingen veranderd. Pieten kunnen geen cadeautjes meer door de schoorsteen gooien want ‘echte’ kachels staan er niet meer in de huiskamers.

Er zijn nog meer dingen veranderd, het zijn Roet- of Veegpieten geworden. De reden is inmiddels wel bekend, er zijn voor- en tegenstanders van Zwarte Piet. Maar het aankleden van de straten blijft ook achterwege. Eerst wordt Halloween uitgebreid gevierd en daarna worden de straten met kerstversiering verlicht en staan er al kerstbomen te flonkeren in winkels en huizen. Maar waar blijven die hele leuke en gezellige Sinterklaasversieringen? Het feest mag geen ondergeschoven kindje worden!

Als Sinterklaasfan en grootmoeder vond ik het nodig de winkeliers eens wakker te schudden. In een ingezonden brief aan het Nieuwe Stadsblad heb ik in oktober een oproep aan de winkeliers in het centrum gedaan om na Halloween hun etalages éérst op te vrolijken met Sinterklaas en aanverwante artikelen en dáárna is Kerstmis aan de beurt. Door een aardig aantal winkeliers is daar gelukkig gehoor aan gegeven. Zelf heb ik samen met twee grootmoeders en uiteraard met  medewerking van de centrummanager én de winkeliers, een poster (met alleen Sinterklaas) op de etalageruit van diverse winkeliers mogen aanbrengen.

En is Neerlands állergrootste kindervriend in Schiedam weer aardig in ‘the picture’ gekomen!